tag:blogger.com,1999:blog-1244910838241784981.post2277407942748302960..comments2023-07-15T14:45:11.588+02:00Comments on EastRiver: PARAULES D'AMOR (i II)Eastriverhttp://www.blogger.com/profile/12579816951025534070noreply@blogger.comBlogger12125tag:blogger.com,1999:blog-1244910838241784981.post-53678827845227647712009-08-28T12:28:48.632+02:002009-08-28T12:28:48.632+02:00Pero es que en Susú viven la Matahari de arrabal -...Pero es que en Susú viven la Matahari de arrabal - que es la auténtica e irresistible Matahari - y la chica hippie y mujer contemplativa que se va al campo a dejarse interrogar por el ojo de las vacas. Y ese es uno de los secretos de su belleza, sí señor.PÁJARO DE CHINAhttps://www.blogger.com/profile/08556920469822526831noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1244910838241784981.post-56748967616355633112009-08-27T00:12:47.386+02:002009-08-27T00:12:47.386+02:00Ramon, tenía pensado silbar mirando al aire, simul...Ramon, tenía pensado silbar mirando al aire, simulando que no sabía de nadie que se llamara Susú, pero ya veo que no me das opción...<br /><br />Mariel ha traído mi flaqueza de aquellos otros tiempos (coincide con que era el día de mi cumple! No recordaba el detalle... el día que decidí dejar de confesar mi edad, jiji), y me ha recordado lo bien que me apañaría, llegado el momento, en una ratonera con olor a fritanga con un jamón-jamonero. Si es que, Mariel, cómo decirte, "la vida está mu achuchá", que dirían en nuestro sur del norte, y que traducido viene a ser el 'más vale pájaro en mano...'.<br /><br />Y yo, que ahora estaba tan bucólica, hablando de vaquitas y asilvestramientos varios, va Mariel y me recuerda esa vena mía tan Matahari de barrio! Ten amigos...<br /><br />;o)<br /><br />Petons als dos!!@SusVersivahttps://www.blogger.com/profile/04128450897088293644noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1244910838241784981.post-28350072998754121642009-08-26T07:14:57.171+02:002009-08-26T07:14:57.171+02:00Ramón, qué hermosa entrada. Leyéndola recordé a la...Ramón, qué hermosa entrada. Leyéndola recordé a la Santa Teresa en éxtasis y la beata Ludovica Albertoni esculpidas por Bernini y atravesadas de amor (yo creo que terrenal, profundamente profano) en dos iglesias de Roma. Y me emocioné porque amo a Bolívar y su amante guerrera (durante un tiempo seguí sus huellas por América Latina y mi fascinación por esa historia no se acabará nunca). El catre de campaña de Bolívar, que era diminuto porque él lo era (solo físicamente). El balcón al que se asomó Manuela para declararle su amor, con toda irreverencia y sin pudores. Sus temblores, sus mutuas orfandades. Manuela que acaba regenteando una modesta tienda para navegantes en un pueblo costero, que acaba arrojada en un fosa común ("La insepulta de Paita", ese poema que le dedicó Neruda). Tantas veces me pregunté si Melville habría visitado la tienda de Manuela, si Manuela habría mirado a los ojos al padre de Moby Dick. <br /><br />Y después, buscando tu entrada anterior, leo tus palabras sobre Gorz y la carta a Dorine y mi memoria se estremece y siente que los ha leído, que los ha tenido cerca, hace poco. Hago esfuerzos para recordar. Recuerdo. Que murieron juntos, estando de acuerdo en que ninguno podría sobrevivir al otro.<br /><br />Y, leyendo los comentarios, termino imaginándome a Susú montándose un jamón-jamón un fin de semana sudoroso en Carabanchel y pensando que un jamón-jamón de Susú puede ser tan intenso como la eternidad. <br /><br />Besos agradecidos.PÁJARO DE CHINAhttps://www.blogger.com/profile/08556920469822526831noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1244910838241784981.post-20002642889574945902009-08-24T22:33:30.606+02:002009-08-24T22:33:30.606+02:00Susana, aquests arrebatos jo sí penso que son mes ...Susana, aquests arrebatos jo sí penso que son mes propis de la juventut, pero està clar que a totes edats poden arribar. Una sorpresa agradable o desagradable, segons com. De totes formes a mi, de l'amor escrit, em cansa molt la retòrica típica tan gastada. I en el llibre n'hi havia forces exemples, inclús d'escriptors exigents. Però les que he rescatat aquí van ser les que més em van sorprendre o les que fugien d'aquesta retòrica a què feia esment.<br /><br />Dolors, ets doncs l'exemple viu del que deia, de què aquestes coses passen i si un té la predisposició les viu i després se'n pot enorgullir. Però també penso que arribar a una certa edat i dir, val, molt maco però a mi ja em fa mandra, que és una mica el que ens diu la Juliette, em sembla també molt legítim. O potser no cal plantejar-ho així, sinó que senzillament ja no et mobilitza tant, o penses que està molt allunyat de tu, o que ja no hi aquella predisposició... Certament l'amor ens mou, ens fa viure, saltar, disfrutar. Però no és pas la única cosa, no? Gràcies per ser tan sincera.Eastriverhttps://www.blogger.com/profile/12579816951025534070noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1244910838241784981.post-76314818631418443952009-08-24T22:20:36.141+02:002009-08-24T22:20:36.141+02:00Li dic a la última interventora que aquestes coses...Li dic a la última interventora que aquestes coses, enamorar-se bojament, no passen nomes a les juventuts, tambe ens han passat a les persones grans. Pero no un enamorament de conveniencia, de dir, estic amb aquest i li recordo les pastilles i a canvi ell em fa companyia, no vull dir aixo. Parlo d'una passió com diu la Julieta, daquestes de trencar'ho tot. A mi em va passar i jo ara en presumeixo, pero aixo li dic a la Julieta que si que hi ha enamoraments de trencar-ho tot, encara que siguis una persona d'edat. I que no perdi l'esperança, que ningu la perdi, l'amor es la cossa mes meravellos del mon, no com diu l'altra noia que diu que es el pitjor, jo no sabria viure sense amor. A mi em dona la vida. Les cartes de la Emilia Pardo Bazan estan publicades, les vam llegir fa anys i son molt intenses, i aixo que ella ja era una mica gran quan va viure aquesta pasio. He mirat la entrada que dius de la primera entrada edel llibre i he vist de quin es tracta, aixi que el buscare, Palabras de amor, doncs tothom que ha tingut predisposicio a viure plenament l'amor l'ha pogut viure, nomes es necessita predisposicio que alguna gent com la Julieta semblen no tenir.Unknownhttps://www.blogger.com/profile/07873084171640069820noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1244910838241784981.post-72410446686833333962009-08-24T19:08:40.340+02:002009-08-24T19:08:40.340+02:00Ramon, com ja em va passar amb la primera entrada ...Ramon, com ja em va passar amb la primera entrada dedicada a aquest llibre, m'impressionen aquestes passions tan grans. Monges, casades, persones que mai no s'han vist... Res no importa quan un es deixa portar per un "arrebato" d'aquesta alçada.<br /><br />Hi ha una certa tendència a pensar que aquestes coses passen sobretot a la joventut, que és quan fins i tot un es pot oblidar de si mateix, com deia la Juliette. Però la major part dels protagonistes que ens duus han viscut força i de maneres diferents. Potser encara tot és possible, sí...<br /><br />Com a la Paula, m'ha semblat molt forta la història de la Gabriela Mistral. "Ternura como nadie la recibió de mí" em fa imaginar-la solitària de mena, però quan arriba a aquell moment de "tú no podrás quererme", aquesta claredat, la fredor que sembla donar-li la suposada consciència del hàndicap que arrossega... És impactant! Com es deu arribar a tenir tanta certesa que no podrà ser mai estimada i tot i així mantenir-se així de sencera?<br /><br />M'encanten aquestes entrades, Ramon. Em quedaria hores llegint la teva extraordinària tria d'aquests grans amors...<br /><br />Una abraçada enorme!@SusVersivahttps://www.blogger.com/profile/04128450897088293644noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1244910838241784981.post-12356222205056091312009-08-24T15:34:05.188+02:002009-08-24T15:34:05.188+02:00Eva, pásate por la primera entrada que dediqué al ...Eva, pásate por la primera entrada que dediqué al libro (http://ramoneastriver.blogspot.com/2009/05/paraules-damor.html) en la cual hablaba justamente de una historia de amor feliz, dichosa y para siempre. También las hay. En cualquier caso siento que la entrada no haya sido de tu agrado. Espero estar más fino en la próxima. Besos.Eastriverhttps://www.blogger.com/profile/12579816951025534070noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1244910838241784981.post-83476417459714418762009-08-24T04:44:05.144+02:002009-08-24T04:44:05.144+02:00Mal tema tratas con migo, el amor, yo no podría de...Mal tema tratas con migo, el amor, yo no podría decir casi nada bueno, por lo menos no del amor de pareja, puede ser lo que más te hunde porque es terreno abonado para la mentira. Todas estas historias que explicas acaban mas o menos mal, como tiene que ser. No me ha gustado mucho la entrada.Evanoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1244910838241784981.post-3693927049392606882009-08-24T01:27:36.476+02:002009-08-24T01:27:36.476+02:00Paula, se ha discutido mucho sobre si las cartas d...Paula, se ha discutido mucho sobre si las cartas de Mariana Alcoforado fueron o no fueron auténticas. Una de las suposiciones fue que algun escritor culta, basándose en cartas auténticas de monjas, en su lenguaje, escribiese las cartas subidas de tono y se inventase el personaje de Mariana. Pero otros muchos se inclinan por la existencia real de la monja. Por internet circulan, son pocas, se pueden leer sin problemas.<br /><br />José Antonio, sí puedo abrir las direcciones. El libro de google responde a la busqueda del libro de Circe, así que supongo que está relacionado con el libro que dicees al principio. No acostumbro a leer libros por internet, únicamente por falta de práctica, por la dificultad de encontrar libros que permitan ser leidos en su integridad... Pero el que me mandas francamente tiene un aspecto inmejorable. Y el de las mujeres escritoras, aunque todo lo que suene a literatura feminista me da mucha pereza (también lo que suene a literatura del yo, o literatura del mí, que se atreven a decir algunos tontos), el de las mujeres escritoras, decía, tiene también muy buen aspecto. Gracias.<br /><br />Juliette, quin personatge. Vius de debó a la muntanya? Sola? Ets de debó una ermitana moderna, que navega i entra a blogs??? Ja m'esplicaràs perquè tot plegat em crida molt l'atenció.Eastriverhttps://www.blogger.com/profile/12579816951025534070noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1244910838241784981.post-42150004167187704092009-08-23T18:07:09.577+02:002009-08-23T18:07:09.577+02:00Què sentides aquestes històries d'amors apassi...Què sentides aquestes històries d'amors apassionats, què tendres o què dures. Apassionant la de Manuelita, convertida en soldat per amor al seu home. M'agradaria pensar que jo puc fer una cosa així, enamorar-me altre cop fins l'apassionament, fins l'esquinçament, fins modificar la vida i les meves quotidianitats. Et dic, però, que no crec pas que un home pugui dur-me a abandonar-me fins i tot de mi mateixa. I no és egoisme, no ho és pas. És la certesa en què el veritable proïsme és donar-se per un amor desinteressat, i això mai pot ser a un altre ésser humà. Per aquest motiu sóc una ermitana convençuda i tan feliç. Navegadora de naus electròniques, això sí, ja ho veus, però ermitana a la fi.Unknownhttps://www.blogger.com/profile/10382428000239506710noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1244910838241784981.post-81251765799533949282009-08-23T12:20:54.408+02:002009-08-23T12:20:54.408+02:00De Vita se había publicado un libro biográfico cre...De Vita se había publicado un libro biográfico creo que en Circe. Virginia le dedicó su Orlando a ella, según consta en mi ejemplar. No sé si lees libros y ensayos por internet, en caso que lo hagas te remito a estas dos páginas de direcciones larguísimas que espero que efectivamente remitan... http://books.google.es/books?id=5jCKN6ey9_QC&pg=PA84&lpg=PA84&dq=editorial+circe+Vita+Sackville-West&source=bl&ots=KZxMhWPLaE&sig=4tVEbfQYlSe3rNFviOvW-BLZHPM&hl=es&ei=pRaRSr78BJ2NjAfYocWADg&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1#v=onepage&q=editorial%20circe%20Vita%20Sackville-West&f=false<br />Es sobre lesbianas, que así a priori parece no tener relación, pero habla justamente de Vita y Virginia y he pensado que igual te interesaba. Y luego http://www.uned.es/centro-investigacion-SELITEN@T/pdf/autobio/V3.pdf<br />Es sobre mujeres escritoras de diarios en época reciente. Ya me contarás, pero he pensado que estaba bien compartir descubrimientos y calas nuevas.Unknownhttps://www.blogger.com/profile/12658932198792666041noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1244910838241784981.post-54098386498313166552009-08-23T01:45:05.537+02:002009-08-23T01:45:05.537+02:00Bueno, qué fuerte la historia de Gabriela Mistral,...Bueno, qué fuerte la historia de Gabriela Mistral, la verdad es que nunca me pareció tan fea, claro que creo que todas las fotos suyas que he visto, como la de la antología quetengo, son de cuando ya era más o menos mayor. De todas formas me ha sorprendido la valentía, el arrojo, el orgullo. Y de la monja portuguesa habia leido algo, no sé si por Carmen Martín Gaite pero podría ser. He buscado por internet y dice que se sospecha que esas cartas eróticas de la monja a un noble son ficiticias, un mero recurso literario.Unknownhttps://www.blogger.com/profile/01671887701157436727noreply@blogger.com